تشويق و تنبيه
إِنَّ الَّذينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلْنا مِنَ الْبَيِّناتِ وَ الْهُدى مِنْ بَعْدِ ما بَيَّنّاهُ لِلنّاسِ فِى الْكِتابِ أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللّاعِنُونَ (159)
إِلَّا الَّذينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوّابُ الرَّحيمُ (بقره، 160)
خداوند مىفرمايد: كسانى كه حقايق هدايت را كتمان كنند،
مورد لعنت خدا قرار مىگيرند، مگر آنكه توبه كنند و كارهاى خود را اصلاح كنند كه در اين صورت ايشان را مىبخشم
زيرا من توبه پذير و مهربانم.
توبيخ بدكاران و پاداش نيكوكاران، دو ركن اساسى در اصلاح كژىها و گسترش راستىها در سازمان است. (يلعنهم الله … انا التواب الرحيم)
منبع: سيصد نكته در مديريت اسلامى، ص: 26
