مشاهدات قبلى
اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد مشاهدات قلبى خود در آغاز بعثت پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌فرمايند:
«ارى نور الوحي و الرسالة و اشم و ريح النبوة… در آن هنگام نور وحى و رسالت را مى‌ديدم و بوى نبوت را (از رسول‌خدا صلى الله عليه و آله) استشمام مى‌كردم.»[1]
سپس (امام عليه السلام) ادامه مى‌دهد:
«و لقد سمعت رنة الشيطان حين نزل الوحي عليه صلى الله و عليه و آله؛» هنگامى‌كه وحى بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل شد صداى ناله شيطان را شنيدم:
«فقلت يا رسول الله ما هذه الزلة فقال: هذا الشيطان قد آيس من عبادته» امام مى‌فرمايد:
كه پس از شنيدن صداى ناله با گوش‌جان از رسول خدا پرسيدم كه يا رسول الله صلى الله عليه و آله اين ناله چيست؟ فرمود: اين ناله، ناله شيطان است كه از پرستش خود نوميد شده است در اينجا پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله خطاب به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:
«انك تسمع ما اسمع وترى ما ارى الا انك لست بنبي و لكنك وزير… تو مى‌شنوى آنچه را من مى‌شنوم و مى‌بينى آنچه را كه من مى‌بينم تنها تفاوت من با تو اين است كه تو پيامبر نيستى ولى وزير من هستى».[0]
[0] رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک داستان از زندگانی امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۴۷، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
[1] . نهج‌البلاغه، خطبه ۱۹۲.
