لقب قضم براى على عليه السلام
جنگ احد بود «طلحة بن ابى طلحه» قهرمان و پرچمدار غول پيكر دشمن به ميدان تاخت.
امام على عليه السلام به ميدان او رفت و درگيرى شديدى پديد آمد و سرانجام طلحه
بدست على عليه السلام كشته شد.
هنگامى‌كه طلحه با على عليه السلام روبرو شد فرياد زد يا قضم و به نقل ديگر گفت:
ياقضيم. شخصى از امام صادق عليه السلام پرسيد: چرا دشمن، على را با اين لقب (قضم) خواند؟
امام صادق عليه السلام فرمود:
اين لقب را براى اين به على عليه السلام گفت كه در آغاز بعثت در مكّه مشركان به پيامبر صلى الله عليه و آله آزار مى‌رساندند
ولى تا ابوطالب پدر على عليه السلام همراه پيامبر صلى الله عليه و آله بود كسى جرأت جسارت به پيامبر صلى الله عليه و آله را نداشت.
تا اين‌كه مشركان عده‌اى از كودكان را واداشتند تا به سوى پيامبر صلى الله عليه و آله سنگ بيندازند.
هنگامى‌كه پيامبر صلى الله عليه و آله از خانه خود بيرون مى‌آمد، كودكان سنگ و خاك به طرف پيامبر صلى الله عليه و آله مى‌انداختند.
پيامبر صلى الله عليه و آله از اين جريان رنج آور (با توجه به اين‌كه موضوع به ميان كودكان كشيده شده بود)
به على عليه السلام (كه در آن زمان حدود سيزده سال داشت) شكايت كرد. على عليه السلام عرض كرد:
پدرم و مادرم به فدايت اى رسول‌خدا صلى الله عليه و آله هر گاه از خانه بيرون رفتيد مرا نيز با خود بيرون ببريد.
پيامبر صلى الله عليه و آله همراه على عليه السلام از خانه بيرون آمدند كودكان مشركين، طبق معمول خود،
به سوى پيامبر صلى الله عليه و آله سنگ انداختند.
على عليه السلام به سوى آن‌ها حمله مى‌كرد
و هر گاه به آن‌ها مى‌رسيد گوش و بينى آن‌ها را فشار مى‌داد
و در هم مى‌كوبيد كودكان بر اثر درد شديد گريه مى‌كردند و به خانه خود باز مى‌گشتند،
پدرانشان مى‌پرسيدند چرا گريه مى‌كنيد؟
در پاسخ مى‌گفتند: قضمنا عَلىُّ قَضَمنا على «على عليه السلام ما را گوشمالى داد»
از اين رو على عليه السلام را به عنوان قضم ياد كردند (يعنى گوشمال دهنده و درهم كوبنده).[1][0]
[0] رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک داستان از زندگانی امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۴۶، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
[1] . بحارألانوار، ج ۲۰، ص ۵۲، باب ۱۲.
