قربانى براى درخواست فرزند
حضرت ابوطالب عليه السلام و فاطمه بنت اسد عليها السلام تا مدتى صاحب هيچ فرزندى نمى‌شدند. به همين جهت سرپرستى پيامبر صلى الله عليه و آله را بر عهده گرفتند و از وجود او خرسند شدند و درخشش وجود او را در خانه خود سعادت مى‌دانستند و او را بعنوان فرزند خود پذيرفتند.
پيامبر صلى الله عليه و آله در خانه آنان بهترين و بالاترين دوران رشد را سپرى كرد محبت مادرانه فاطمه بنت اسد عليها السلام نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله در حدى بود كه آن حضرت او را مادر خطاب مى‌كرد.
پيامبر صلى الله عليه و آله در آن روزگار رغبت فاطمه را به مادر شدن متوجه شد لذا روزى به او فرمود:
«مادر جان! يك قربانى خالصانه براى خداوند ذبح كن و در آن شريكى قرار مده، خداوند آن را از تو مى‌پذيرد و از تو قبول مى‌كند و حاجت تو را زود برمى‌آورد.»
فاطمه بنت اسد عليها السلام امر پيامبر صلى الله عليه و آله را اطاعت كرد و خالصانه قربانى كرد و از خداوند خواست فرزند پسرى به او عطا كند. خداوند دعاى او را مستجاب كرد و او به آرزويش رساند و پنج فرزند به او عطا فرمود: عقيل، طالب، جعفر، على عليه السلام، و بعد از آن‌ها خواهرشان فاخته كه معروف به ام هانى است.[1[0]
[0] رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک داستان از زندگانی امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۵۷، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
[1] . بحارألانوار، ج ۳۵، ص ۳۸.
