فضیلت امیرالمؤمنین
فضیلت امیرالمؤمنین در آیه 58 سوره بقره
در تفسير صافى از امام حسن عسگرى عليه السلام روايت شده كه فرمودند:
مقصود از قريه در آيه شريفه: «وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هٰذِهِ الْقَرْيَةَ».
شهر اريحا (در فلسطين اشغالى) از شهرهاى شام است و وقتى كه بنى‌اسرائيل از بيابان خارج شد،
به شهر آمدند به آن‌ها گفته شد:
از نعمت‌هاى شهر (قريه) استفاده كنيد
و در آسايش باشيد و چون از در قريه وارد مى‌شويد سجده كنيد (و علت سجده اين بود كه)
خداوند بر در آن قريه مثال محمّد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام را تمثيل كرده بود
و آن‌ها را امر نمود كه براى تعظيم به آن‌ها سجده كنند
و بيعت و عهد و ميثاقى را كه از آن‌ها به عهده داشتند تجديد نمايند و بگويند:
سجده ما براى خدا از جهت تعظيم مثال‌ها مى‌باشد
و اعتقاد ما به ولايت آن‌ها سبب پاك شدن از گناه است.
خداوند به آن‌ها فرمود:
اگر چنين كرديد گناهان گذشته شما را مى‌بخشيم
و به كسانى كه اهل گناه نبوده
و بر عهد ولايت محمد صلى الله عليه و آله و على عليه السلام باقى مانده‌اند
ثواب افزوده ولى ستمكاران آن‌ها به جاى استفاده از اين وسيله و وعده آمرزش خداوند
(از روى مسخره) سخن ديگرى را گفتند آن‌ها از پشت وارد شدند
و به جاى گفتن حطة چيزى گفتند كه معناى آن عبارت بود
از اين كه اگر حنطه و گندم سرخ را بخوريم
و از خود دفع كنيم نزد ما بهتر از گفتن اين سخن و انجام اين كار است
در قرآن كريم آيات زيادى در شأن والا و پر شميم مولى الموحدين على‌بن‌ابيطالب
و ساير ائمه اطهار عليه السلام نازل شده است.
چنان كه مرحوم سيد هاشم بحرانى
در كتاب اللوامع النورانية صفحه ۱۱۵۴ با عنوان على و اهل بيت عليهما السلام او،
در قرآن مطالبى ذكر نموده است.
منبع: رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک نور از فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۴۵، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
