وقتى فاطمه بنت اسد عليها السلام مادر گرامى‌حضرت امير عليه السلام آن حضرت را به دنيا آورد، از عمر مبارك رسول‌خدا صلى الله عليه و آله سى‌سال مى‌گذشت. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آن كودك را سخت دوست مى‌داشت از اين رو به مادرش فاطمه بنت اسد عليها السلام گفت: گهواره على عليه السلام را در كنار بستر من بگذار! از آن پس رسول‌خدا صلى الله عليه و آله تربيت و پرورش بيشتر على را به عهده گرفت و به هنگام شستشو خودش على عليه السلام را مى‌شست و شير به دهانش مى‌ريخت
و درموقع خواب گهواره‌اش را تكان مى‌داد و در بيدارى با او سخن مى‌گفت، و او را بر سينه خود مى‌فشرد… و هميشه او را به دوش مى‌گرفت و در كوه‌ها و دره‌ها و بيابان‌هاى مكّه او را به گردش مى‌برد.[1][0]
[0] رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک داستان از زندگانی امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۴۵، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
[1] . بحارألانوار، ج ۳۵، ص ۹.
