بت شكن آخر
على عليه السلام مىفرمايد:
شبى رسولخدا صلى الله عليه و آله مرا نزد خويش فرا خواند.
من در منزل همسرش خديجه عليها السلام نزد او حاضر شدم آنگاه فرمود على (آماده باش) و از پى من حركت كن. سپس خود در جلو حركت كرد و من هم به دنبال آن حضرت حركت كردم تا آنى كه در دل آن شب به خانه خدا كعبه رسيديم…
رسولخدا صلى الله عليه و آله آهسته فرمود:
على از دوش من بالا برو، آنگاه خود خم شد و من از كتف مبارك او بالا رفتم و بر بام كعبه قرار گرفتم و هر چه بت در آنجا بود پايين انداختم، آنگاه از مسجدالحرام خارج شديم و راهى منزل خديجه عليها السلام شديم.
در بازگشت رسولخدا صلى الله عليه و آله به من فرمود:
نخستين كسى كه بتها را درهم شكست جد تو ابراهيم عليه السلام بود و آخرين كسى كه بتها را شكست تو بودى بامداد روز بعد هنگامىكه اهل مكّه سراغ بتهاى خود رفتند ديدند كه بتهايشان برخى شكسته و برگشته و بر زمين افتاده است.
آنها با خود مىگفتند: اين اعمال از كسى جز محمّد صلى الله عليه و آله و پسر عمويش على عليه السلام سر نمىزند…[1][0]
[0] رمزی اوحدی، محمد رضا، هزار و یک داستان از زندگانی امیر المؤمنین علی علیه السلام، صفحه: ۸۰، سعيد نوين، قم – ایران، 1395 ه.ش.
[1] . كشف الغمه، ج ۱، ص ۷۹. اين شكستن بتها بوسيله على عليه السلام قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله و فتح مكه بوده است و همين عمل نيز در روز فتح مكه مجدداً توسط آن حضرت انجام شده است.